Το λεωφορείο έφτασε στη στάση και η Λιάνα σηκώνεται
από το παγκάκι. Η πόρτα του λεωφορείου ανοίγει, η Λιάνα ανεβαίνει τα σκαλιά,
χτυπάει το εισιτήριο και κατευθύνεται στις μπροστινές θέσεις. Πρώτη στάση, η
κίτρινη περιοχή. Μόλις έφτασε στην πόλη και θα καθότανε μόνο για λίγες ημέρες.
Είχε ακούσει τόσα πολλά για αυτήν την πόλη «Τριαντάφυλλο» που της είχε τραβήξει την προσοχή...
Η διαδρομή δεν απέχει παρά δεκαπέντε λεπτά
με το κίτρινο λεωφορείο. Η πόλη με τα τριαντάφυλλα είχε οκτώ περιοχές. Η κάθε περιοχή
πήρε την ονομασία της από το χρώμα των τριαντάφυλλων που οι κάτοικοι έχουν στις
αυλές τους. Το σίγουρο είναι ότι θα τις επισκεφτεί όλες. Σε αυτή όμως που θέλει
πολύ να σταθεί είναι η περιοχή με τα μπλε τριαντάφυλλα. Τα μπλε τριαντάφυλλα τα
δημιούργησε ένας άντρας ανθοπώλης. Στην αρχή η πόλη ήταν αντίθετη γιατί δεν
ήταν φυσικά λουλούδια αλλά αργότερα και μετά από δικαστικές μάχες δικαιώθηκε. Η
περιοχή ονομάζεται «μπλε τριαντάφυλλο».
Η Λιάνα γυρνάει την κάθε περιοχή με το
τοπικό λεωφορείο. Για να γυρίσει κάποιος όλες τις περιοχές χρειάζεται είκοσι
περίπου λεπτά για την κάθε μία. Για την κάθε περιοχή υπάρχει και το αντίστοιχο
τοπικό λεωφορείο με το ίδιο χρώμα. Όταν τελειώνει η διαδρομή της περιοχής
αφήνει τον επισκέπτη στην επόμενη στάση με το αντίστοιχο χρώμα της πόλης. Η Λιάνα ξεκίνησε από τις έξι η ώρα το πρωί και
η πρώτη περιοχή στο χάρτη ήταν η κίτρινη περιοχή. Ο οδηγός σε κάθε δρόμο μιλάει
για τις τοπικές παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα. Τα σπίτια για την κάθε περιοχή
έχουν το αντίστοιχο χρώμα. Δεν υπάρχουν πολυκατοικίες, όλα τα σπίτια είναι
μονοκατοικίες με μεγάλες αυλές και πέτρινους φράχτες. Πολλά σπίτια μπορεί να
είναι μεζονέτες με μεγάλα μπαλκόνια και άλλα έχουν και σοφίτα. Στο κέντρο της
κάθε περιοχής υπάρχει μία πλατεία όπου εκεί είναι συγκεντρωμένα όλα τα μαγαζιά
και βάσει νόμου, υπάρχουν μόνο ψηλά κτίρια, έτσι ώστε να μπορούν να στεγαστούν
γραφεία, φροντιστήρια, εστιατόρια, σινεμά, σχολές, μαγαζιά κ.α. Το κέντρο της κάθε περιοχής είναι πάρα
πολύ μεγάλο και πάντα με το αντίστοιχο χρώμα της περιοχής που εκπροσωπεί. 
Είναι απόγευμα πια και η Λιάνα μόλις
έφτασε με το μπλε λεωφορείο στην μπλε περιοχή. Έχει κανονίσει να μείνει στην
πόλη για τουλάχιστον δύο μέρες. Θέλει να την περπατήσει και όχι να τη δει, μέσα
από ένα λεωφορείο. Πρώτα κάθεται να φάει
σε ένα πολύ ωραίο εστιατόριο με τοπικά φαγητά. Το μαγαζί έχει ένα μπλε χρώμα
στους τοίχους με πίνακες που έχουν ζωγραφιστεί από τους κατοίκους της. Σε κάθε
τραπέζι υπάρχει ένα μπλε τριαντάφυλλο. Το φαγητό είναι εξαιρετικό και υπάρχει
μια πολύ καλή ενέργεια στο χώρο. Οι άνθρωποι είναι πολύ ευγενικοί και δεν
λείπει το χαμόγελο και ο καλός ο λόγος. Πληρώνει το λογαριασμό και κατευθύνεται
στο ξενοδοχείο. Το ξενοδοχείο «blue
hotel» είναι από τα πιο
γνωστά ξενοδοχεία με καλές υπηρεσίες. Από την ρεσεψιόν, η οποία είναι γεμάτη με
μπλε τριαντάφυλλα, παίρνει τα κλειδιά του δωματίου της Το δωμάτιό της, που
βρίσκεται στον πρώτο όροφο έχει ένα βιβλίο επισκεπτών που γράφουν τις
εντυπώσεις που έχουν οι πελάτες για την πόλη αλλά και για το ξενοδοχείο.
Τα σχέδια της για το σημερινό βράδυ είναι
ένα μπάνιο και μετά μια βόλτα. Ετοιμάζεται και πηγαίνει στη ρεσεψιόν όπου
ζητάει πληροφορίες για τα στέκια που έχει η περιοχή. Το μπαρ «blue drinks» είναι αυτό που θα επισκεφτεί και φεύγει
πολύ γρήγορα. Το μπαρ είναι στο κέντρο, λίγο πιο πέρα από το ξενοδοχείο. Το
μπαρ παίζει μόνο ροκ κομμάτια, η αγαπημένη της μουσική. Λίγο πιο δίπλα ένας άνδρας γύρω στα τριάντα
πέντε, ψηλός, καθόλου αδιάφορος δεν είχε πάρει τα μάτια του από πάνω της.
Εκείνη πότε τον κοιτάει, πότε προτιμάει να κρατήσει ένα αδιάφορο ύφος. Δεν
περνάει πολύ ώρα και εκείνος σηκώνεται και έρχεται κοντά της. Της συστήνεται
και τη ρωτάει αν μπορεί να την κεράσει ένα ποτό. Εκείνη δεν λέει όχι και έτσι
περνάνε όλο το βράδυ μαζί. Την επόμενη
μέρα ο Αχιλλέας κανονίζει να την ξεναγήσει σε όλη την πόλη. Την πάει στο τοπικό
σινεμά που είναι όλη τη μέρα ανοικτό, στο Λούνα Παρκ, στο τοπικό παζάρι, τρώνε
μαζί μέχρι που έρχεται το βράδυ. Η αλήθεια είναι ότι περνάει τόσο όμορφα και
δεν θέλει να φύγει. Το ένστικτό της να κάτσει λίγες μέρες στη περιοχή αυτή δεν
την πρόδωσε. Πρόσεξε πως τα μάτια του είναι μπλε και αυτό της φαίνεται πολύ
παράξενο. Κατά το βραδάκι ο Αχιλλέας της δίνει ένα γλυκό φιλί και της
καληνυχτίζει έξω από το ξενοδοχείο. Ανοίγει την πόρτα του δωματίου της και
πηγαίνει και ξαπλώνει στο κρεβάτι της. Αν και δεν νιώθει κουρασμένη δεν έχει
χαλαρώσει καθόλου αυτές τις μέρες. Περνάει άλλωστε τόσο καλά που δεν έχει
καταλάβει καθόλου την κούραση. Ο ύπνος την πήρε μετά από λίγο.
Έχει ήδη χαράξει ο Θεός τη μέρα και η
Λιάνα ανοίγει τα όμορφα μάτια της με ένα μεγάλο χαμόγελο σχηματισμένο στα
καλοσχηματισμένα χείλη της. Περνάει τόσο όμορφα σε αυτή την περιοχή και δεν
υπάρχει λόγος να το κρύψει. Σηκώνεται από το κρεβάτι γρήγορα – γρήγορα για να
πάρει τον Αχιλλέα τηλέφωνο. Είχαν κανονίσει να πάνε για πρωινό και δεν θέλει να
αργήσει. Μια διαφορετική εικόνα, την αναστατώνει. Τα λουλούδια λείπουν, οι
πίνακες δεν υπάρχουν και το δωμάτιο έχει άλλο χρώμα, συνειδητοποιεί ότι
βρίσκεται στο δικό της δωμάτιο και όχι του ξενοδοχείου. Το όνειρο ήταν τόσο
ζωντανό που νόμιζε ότι το ζούσε. Το χαμόγελο πόσο γρήγορα σβήνει από τα χείλη
της και η χαρά γίνεται λύπη. Το κίνητρο για να σηκωθεί δεν υπάρχει πια και
ευθύς πέφτει ξανά στο κρεβάτι. Σκεπάζεται με το πολύχρωμο πάπλωμά της και
παίρνει αγκαλιά το μαξιλάρι. «Δεν υπάρχει Μπλε Τριαντάφυλλο», λέει και κλείνει
τα μάτια της.
Μόλις λίγα δευτερόλεπτα πέρασαν όταν το
κινητό της χτυπάει. Η κολλητή της προσπαθεί να την πείσει για καφέ. Ξέρει ότι
δεν μπορεί να την αποφύγει και αποφασίζει να πάει να την βρει. Της μιλάει για
ένα πολύ ωραίο μέρος που μόλις είχε ανακαλύψει και η Λιάνα της δίνει ραντεβού
σε δύο ώρες στο κέντρο. Η Ηλιάνα, όπως πάντα αργεί και η Λιάνα περνάει το χρόνο
της να σκέφτεται τον Αχιλλέα στο όνειρό της. Το όνειρο της κρατούσε συντροφιά
μέχρι να έρθει η φίλη της. Φιλιούνται, αγκαλιάζονται και η Θάλεια την οδηγεί
στη καφετέρια για την οποία της μιλούσε στο τηλέφωνο. Όταν φτάνουν η Λιάνα
παρατηρεί ότι το όνομα του καφέ είναι «Μπλε Τριαντάφυλλο». Μετά από αυτό
αλλάζει διάθεση και οι δύο φίλες μπαίνουν στο καφέ κατευθυνόμενες σε ένα μικρό
γωνιακό τραπεζάκι. Η Ηλιάνα της λέει τα νέα της και για πολύ ώρα η Λιάνα
προσπαθεί να συγκεντρωθεί σε ότι της λέει η καλύτερή της φίλη.
Ένα τηλεφώνημα στο κινητό της Ηλιάνας την
αναγκάζει να σηκωθεί και να βγει έξω από την καφετέρια για να μιλήσει. Τότε
είναι που ένα γκαρσόνι την πλησιάζει και της φέρνει ένα μπλε τριαντάφυλλο με
ένα σημείωμα. Της λέει ότι το στέλνει ο άνδρας απέναντι, η Λιάνα γυρίζει και βλέπει
τον άνδρα των ονείρων της. Τότε αντιλαμβάνεται ότι το όνειρο δεν ήταν τυχαίο.
Το σημείωμα απλά έγραφε «Αχιλλέας το τηλέφωνο μου είναι..». Η Ηλιάνα δεν αργεί να επιστρέψει και η Λιάνα κρύβει
γρήγορα το σημείωμα. Την επόμενη μέρα κιόλας η Λιάνα τον παίρνει στο τηλέφωνο
και κανονίζουν να βγουν. Ο Αχιλλέας έχει το «Μπλε Τριαντάφυλλο» και μόλις είδε
τη Λιάνα ήθελε πολύ να την γνωρίσει. Η Λιάνα τον ερωτεύτηκε αμέσως και ο
Αχιλλέας νιώθει τόσο τυχερός που τη γνώρισε. Το μπλε τριαντάφυλλο ήταν αρχή
μιας ονειρικής ζωής.
Συγγραφέας: Αγγελική Δρίτσα - φοιτήτρια Tabula Rasa
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου