"Μια Σταχτοπούτα αλλιώτική από τις άλλες" της Ηρώς Μπέη

     Μια φορά κι έναν καιρό σε ένα μικρό βασίλειο ζούσε η Σταχτοπούτα, μία νεαρή κοπέλα που έμενε στο ίδιο σπίτι με τη κακιά μητριά της και τις δύο χειρότερες αδερφές της. Την καταπίεζαν πολύ. Έτσι πήρε την απόφαση να φύγει και να βρει το δρόμο της...

     Μια νύχτα διασχίζοντας το χωματόδρομο προς το δάσος, ώστε να μη τη δει κανείς, έφυγε μακριά απ’ το σπίτι της. Περπατούσε για ώρες μέχρι που ξαφνικά συνάντησε ένα λύκο. Ο λύκος, προσποιούμενος τον καλό, προσφέρθηκε να της δείξει ωραία μέρη και να της προσφέρει τη ζωή που ονειρευόταν αρκεί να τον βοηθούσε κι αυτή να βρει την Κοκκινοσκουφίτσα, μια νεαρή κοπέλα με κόκκινη κάπα, και να της ανταποδώσουνε μαζί το κακό που του είχε κάνει στο παρελθόν. Η Σταχτοπούτα που είχε άλλη ηθική από το λύκο, δεν δέχτηκε κι άρχισε να τρέχει για να του ξεφύγει. Στο δρόμο όμως έχασε το ένα της παπούτσι, το οποίο και βρήκε ο λύκος και αποφάσισε να εκμεταλλευτεί. 

     Έψαξε και βρήκε τον άσχημο πρίγκιπα του δίπλα βασιλείου που ήξερε πως ζούσε για τις περιπέτειες και τον έστειλε σε αποστολή να βρει τη Σταχτοπούτα προσφέροντας του ως αντάλλαγμα μαγική ομορφιά. Ο πρίγκιπας, αγαθός καθώς ήταν, τον πίστεψε και εκστασιασμένος για το ότι η περιπέτεια του χτυπούσε για μία ακόμη φορά την πόρτα, ξεκίνησε την αναζήτηση. 

    Η Σταχτοπούτα εν τω μεταξύ είχε ήδη βρει καταφύγιο σε ένα σπίτι με εφτά νάνους και περνούσε πολύ όμορφα. Μια μέρα στο δρόμο της πέτυχε τυχαία την Κοκκινοσκουφίτσα και ενθυμούμενη τις απειλές του λύκου της εξήγησε τους κινδύνους που διέτρεχε. Η Κοκκινοσκουφίτσα όμως δεν την πίστεψε κι έτσι η Σταχτοπούτα γύρισε απογοητευμένη σπίτι. Εκεί η στεναχώρια της μεγάλωσε καθώς οι επτά νάνοι την είχαν εγκαταλείψει με την δικαιολογία πως έπρεπε να πάνε στην δίπλα πόλη να δουλέψουν γιατί τα χρήματά τους τελείωναν. 

     Η Σταχτοπούτα αποφάσισε να συνδράμει κι αυτή στην δύσκολη οικονομική τους κατάσταση κι έτσι έφυγε κι αυτή για την πόλη. Τους νάνους βέβαια όσο κι αν περιπλανήθηκε δεν τους βρήκε, αλλά βρήκε δουλειά σε ένα μαγαζί παλιό, που ύφαινε ρούχα. Άμαθη όμως όπως ήταν στην κούραση, μια μέρα λιποθύμησε. Έπεσε, τρυπήθηκε από ένα αδράχτι και ξαφνικά έπεσε σε βαθύ ύπνο. Η υπεύθυνη του μαγαζιού τρόμαξε, δεν ήξερε τι να κάνει κι έτσι φώναξε τον πρίγκιπα του βασιλείου να την βοηθήσει. 

   Ο πρίγκιπας βλέποντας την Σταχτοπούτα με ένα παπούτσι συνειδητοποίησε πως αυτή είναι που ψάχνει. Γοητευμένος όμως απ’ την ομορφιά της, του ήταν αδύνατο να της κάνει κακό και να την παραδώσει στο λύκο κι έτσι την πήρε μαζί του στο παλάτι. Την φρόντισε. Έφερε γιατρούς απ’ όλα τα βασίλεια και κάποια στιγμή κατάφερε να την συνεφέρει. Η Σταχτοπούτα μόλις ξύπνησε ένιωσε τόση ευγνωμοσύνη για τον άγνωστο πρίγκιπα που αμέσως τον φίλησε κι ο πρίγκιπας προσφέροντάς της το παπούτσι της, χωρίς να χάσει λεπτό, της έκανε πρόταση γάμου. 

     Έτσι ζήσαν αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα…

Συγγραφέας: Ηρώ Μπέη - φοιτήτρια Tabula Rasa